تاریخچه DSM

DSM یک کتاب راهنمای مرجع است که اکثر متخصصان سلامت روان ایالات متحده از آن برای رسیدن به تشخیص دقیق استفاده می کنند. آخرین نسخه دفترچه راهنما DSM-5-TR است.    ( تاریخچه DSM )

DSM چیست؟

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) یک طبقه‌بندی رسمی از اختلالات سلامت روان است که دارای علائم، معیارهای تشخیصی، فرهنگ و ویژگی‌های مرتبط با جنسیت و سایر اطلاعات مهم تشخیصی است. DSM شامل دستورالعمل های درمانی نمی شود.    ( تاریخچه DSM )

به عبارت دیگر، DSM یک ابزار و راهنمای مرجع برای پزشکان سلامت روان برای تشخیص، طبقه‌بندی و شناسایی شرایط سلامت روان است.

DSM همچنین شامل «مشخص‌کننده‌ها» است. این‌ها گسترش‌هایی برای تشخیص‌های رسمی هستند که یک یا چند ویژگی خاص مانند شروع یا شدت را مشخص می‌کنند. یک تشخیص می تواند یک یا چند مشخص کننده برای دقیق تر کردن آن داشته باشد.

به عبارت دیگر، از آنجا که یک وضعیت سلامت روان همیشه خود را به یک شکل نشان نمی دهد، یک مشخص کننده DSM می تواند سناریوهای خاص را بهتر توصیف کند.

DSM بر اساس آخرین تحقیقات و اجماع بالینی، اصلاحات زیادی برای روشن کردن، اضافه کردن یا حذف تشخیص های سلامت روان داشته است.

بیش از 13 سال برای به روز رسانی و نهایی کردن ویرایش پنجم کتاب و حدود 10 سال طول کشید تا ویرایش متن فعلی منتشر شود.

DSM-5 در سال 2013 منتشر شد و نسخه فعلی منتشر شده در سال 2022 DSM-5-TR است.

قبل از جنگ جهانی دوم

در ایالات متحده، محرک اولیه برای ایجاد طبقه بندی اختلالات روانی، نیاز به جمع آوری اطلاعات آماری بود. آنچه را که می توان اولین تلاش رسمی برای جمع آوری اطلاعات در مورد سلامت روان در ایالات متحده در نظر گرفت، ثبت فراوانی «حماقت/ جنون» در سرشماری 1840 بود. با سرشماری سال 1880، هفت دسته از سلامت روان متمایز شد: شیدایی، مالیخولیا، مونومانیا، پاریس، زوال عقل، دیپسمانیا و صرع. (تاریخچه DSM)

در سال 1917، انجمن پزشکی-روان‌شناسی آمریکا، همراه با کمیسیون ملی بهداشت روان، طرحی را برای جمع‌آوری آمار سلامت یکنواخت در بیمارستان‌های روانی توسط اداره سرشماری به تصویب رساندند. اگرچه این سیستم نسبت به سیستم های قبلی توجه بیشتری را به سودمندی بالینی معطوف داشت، اما هنوز در درجه اول یک طبقه بندی اداری بود. در سال 1921، انجمن پزشکی-روانشناسی آمریکا نام خود را به APA تغییر داد. متعاقباً با آکادمی پزشکی نیویورک همکاری کرد تا یک طبقه بندی روانپزشکی قابل قبول در سطح ملی ایجاد کند که در اولین نسخه از نامگذاری طبقه بندی شده استاندارد بیماری های انجمن پزشکی آمریکا گنجانده شود. این سیستم در درجه اول برای تشخیص بیماران بستری با اختلالات شدید روانی و عصبی طراحی شده است. ( تاریخچه DSM )

پس از جنگ جهانی دوم

یک سیستم طبقه‌بندی بسیار گسترده‌تر بعداً توسط ارتش ایالات متحده ایجاد شد (و توسط اداره سربازان اصلاح شد) تا ارائه‌های سرپایی سربازان و جانبازان جنگ جهانی دوم (مثلاً اختلالات روانی، شخصیتی و حاد) را بهتر بگنجانند. در همان زمان، سازمان جهانی بهداشت (WHO) ویرایش ششم ICD را منتشر کرد که برای اولین بار شامل بخشی برای اختلالات روانی بود. ICD-6 به شدت تحت تأثیر طبقه بندی اداره کهنه سربازان قرار گرفت و شامل 10 دسته برای روان پریشی ها و روان عصبی ها و هفت دسته برای اختلالات شخصیت، رفتار و هوش بود. ( تاریخچه DSM )

کمیته نامگذاری و آمار APA گونه ای از ICD-6 را توسعه داد که در سال 1952 به عنوان اولین ویرایش DSM منتشر شد. DSM حاوی واژه نامه ای از توصیفات دسته بندی های تشخیصی بود و اولین کتابچه راهنمای رسمی اختلالات روانی بود که بر استفاده بالینی تمرکز داشت. استفاده از اصطلاح «واکنش» در سرتاسر DSM تأثیر دیدگاه روان‌زیستی آدولف مایر را منعکس می‌کند که اختلالات روانی نشان‌دهنده واکنش‌های شخصیت به عوامل روان‌شناختی، اجتماعی و بیولوژیکی است.

تا حدی به دلیل عدم پذیرش گسترده فهرست‌بندی‌های اختلالات روانی موجود در ICD-6 و ICD-7 ، WHO یک بررسی جامع از مسائل تشخیصی را که توسط روان‌پزشک بریتانیایی اروین استنگل انجام شد، حمایت کرد. گزارش او الهام‌بخش بسیاری از پیشرفت‌ها در تشخیص بود – به‌ویژه نیاز به تعاریف صریح از اختلالات به عنوان ابزاری برای ارتقای تشخیص‌های بالینی قابل اعتماد. با این حال، دور بعدی تجدید نظرها، که منجر به DSM-II و ICD-8 شد، از توصیه‌های Stengel تا حد زیادی پیروی نکرد. DSM-II شبیه DSM بود اما اصطلاح “واکنش” را حذف کرد. (تاریخچه DSM)

توسعه DSM-III

همانطور که در مورد DSM و DSM-II بود، توسعه ویرایش سوم (DSM-III) با توسعه نسخه بعدی ICD، ICD-9، که در سال 1975 منتشر شد و در سال 1978 اجرا شد، هماهنگ شد. کار بر روی DSM-III در سال 1974 آغاز شد و در سال 1980 منتشر شد.

( تاریخچه DSM )

DSM-III تعدادی نوآوری مهم را معرفی کرد، از جمله معیارهای صریح تشخیصی، یک سیستم ارزیابی تشخیصی چند محوری، و رویکردی که سعی داشت در رابطه با علل اختلالات روانی خنثی باشد. این تلاش با کار گسترده بر روی ساخت و اعتبار معیارهای تشخیصی و توسعه مصاحبه های روانپزشکی برای تحقیقات و کاربردهای بالینی کمک شد.

ICD-9 معیارهای تشخیصی یا یک سیستم چند محوری را عمدتاً شامل نمی‌شود زیرا وظیفه اصلی این سیستم بین‌المللی ترسیم دسته‌بندی‌ها برای جمع‌آوری آمار اولیه سلامت بود. در مقابل، DSM-III با هدف اضافی ارائه تعاریف دقیق از اختلالات روانی برای پزشکان و محققان ایجاد شد. به دلیل نارضایتی در سراسر پزشکی از فقدان ویژگی در ICD-9، تصمیمی برای اصلاح آن برای استفاده در ایالات متحده گرفته شد که منجر به ICD-9-CM (برای اصلاح بالینی) شد.

(تاریخچه DSM)

DSM–III–R و DSM–IV

تجربه با DSM، نسخه سوم (DSM-III) ناسازگاری‌هایی را در سیستم و مواردی که معیارهای تشخیصی واضح نبودند، آشکار کرد. بنابراین، APA یک گروه کاری را برای بازنگری DSM-III منصوب کرد که اصلاحات و اصلاحاتی را ایجاد کرد که منجر به انتشار DSM-III-R در سال 1987 شد.

DSM-IV در سال 1994 منتشر شد. این اوج یک تلاش شش ساله بود که بیش از 1000 فرد و سازمان های حرفه ای متعدد را درگیر کرد. بسیاری از تلاش ها شامل انجام یک بررسی جامع از ادبیات برای ایجاد یک مبنای تجربی محکم برای ایجاد تغییرات است. تغییرات زیادی در طبقه بندی (به عنوان مثال، اختلالات اضافه، حذف و سازماندهی مجدد)، در مجموعه معیارهای تشخیصی، و در متن توصیفی ایجاد شد. توسعه دهندگان DSM-IV و ویرایش دهم ICD از نزدیک برای هماهنگ کردن تلاش های خود کار کردند، که منجر به افزایش تطابق بین دو سیستم و تفاوت های بی معنی کمتر در جمله بندی شد. ICD-10 در سال 1992 منتشر شد.

( تاریخچه DSM )

DSM-IV-TR

DSM-IV-TR تجدید نظر جزئی از DSM-IV که در سال 2000 انتشار یافت، این نسخه تا 13 سال بعد (2013) و قبل از انتشار DSM-5 ، جامع ترین و کامل ترین و معتبر ترین راهنمای تشخیصی اماری مورد استفاده برای متخصصان بالینی بود که ویژگی های خاصی داشت  هر چند تغییرات ایجاد شده در DSM 5 تا حدی ویژگی‌های این نظام طبقه‌بندی را تغییر داده است.

( تاریخچه DSM )

سه ویژگی مهم DSM-IV-TR عبارت ‌اند از:

مدل پزشکی یا مقوله ای :

در نسخه چهارم DSM برای طبقه‌بندی بیماری‌ها از مدل پزشکی استفاده می‌شود و اختلال‌های روانی را بیماری‌هایی می‌داند که نیازمند درمان هستند. در مدل پزشکی یا مقوله‌ای، هر بیماری را می‌توان در یک طبقه مشخص قرار داد. به عنوان مثال بیماری افسردگی و انواع آن در طبقه اختلال‌های خلقی قرار می‌گیرد. در مدل پزشکی طبقات مختلف مجزا از یکدیگر هستند و برای اینکه یک مقوله یا بیماری در یک طبقه خاص قرار بگیرد، باید تمام ویژگی‌های مربوط به آن طبقه را داشته باشد.

(تاریخچه DSM)

جهت گیری ضد نظری :

در نسخه DSM-IV-TR به سبب‌شناسی بیماری‌ها توجه چندانی نشده است؛ به عبارت دیگر، این نسخه کاملاً توصیفی است نه توجیهی. در نتیجه، اصطلاحاتی مانند روان‌رنجوری که از اصطلاحات روان‌کاوی بوده و بیانگر رفتارهایی بود که برای فرد مبتلا به بیماری آزاردهنده است و ریشه در ناهشیار او دارد و در نسخه‌های قبلی وجود داشت، حذف شده است.

( تاریخچه DSM )

سیستم چند محوری :

نسخه DSM-IV-TR دارای پنج محور است. این سیستم چند محوری این امکان را فراهم می‌کند که در فرآیند تشخیص، عملکرد فرد مبتلا به بیماری روانی به دقت مورد توجه و بررسی قرار بگیرد و چیزی از قلم نیفتد. محورهای مذکور به این شرح هستند:

محور 1: این محور دربرگیرنده اختلال‌های بالینی است. تمام اختلال‌های بالینی مثل اختلال‌های خلقی، اضطرابی و … (به جز اختلال‌های شخصیت و عقب‌ماندگی ذهنی) در این محور قرار می‌گیرند.

محور 2: ین محور دربرگیرنده اختلال‌های رشدی و اختلال‌های شخصیتی است. اختلال‌های رشدی و شخصیتی بیانگر ویژگی‌های پایدار شخصیت و همچنین ویژگی‌های مربوط به توانایی‌های فرد است؛ مثل اختلال‌های شخصیت و عقب‌ماندگی ذهنی. در فرآیند تشخیص بیماری تمامی اختلال‌های روانی باید در یکی از دو محور I یا II ثبت شود. به این معنی که هنگام تشخیص باید هر تعداد اختلال روانی که در بیمار مشاهده و تشخیص داده می‌شود، به تناسب در این دو محور قرار بگیرد.

محور 3: از این جهت که بیماری‌های جسمی و عوامل روان‌شناختی رابطه متقابل با یکدیگر دارند، در DSM بیماری‌های جسمی مورد توجه قرار گرفته است. همان‌طور که می‌دانیم، از یک سو بعضی از بیماری‌های جسمی علائم و نشانه‌های روان‌شناختی دارند و از سوی دیگر، عوامل روان‌شناختی می‌توانند روی سیر بیماری‌های جسمی و روند بهبود آن‌ها تأثیر بگذارد. از این رو بیماری‌های جسمی‌ای که فرد به آن‌ها مبتلاست باید در این محور ذکر شود.

محور 4: این محور دربرگیرنده مشکلات اجتماعی و محیطی است. رویدادهای ناگوار زندگی مثل مرگ والدین، طلاق، مشکلات شغلی و آموزشی، سوءاستفاده‌های جنسی، مشکلات اقتصادی و دوره‌هایی مثل بازنشستگی در این محور ثبت می‌شود.

محور 5: این محور بیانگر قضاوت کلی درمانگر درباره عملکرد روانی، اجتماعی و شغلی درمان‌جو است. طی فرآیند مصاحبه و تشخیص، عملکرد فعلی درمان‌جو و بالاترین عملکرد او در سال گذشته توسط درمانگر مورد سنجش و ارزیابی قرار می‌گیرد. این بررسی از این نظر که نشان‌دهنده شروع حاد و ناگهانی یا شروع تدریجی اختلال است، اهمیت دارد. در ارزیابی کلی عملکرد، درمانگر نمره‌ای بین صفر تا صد به درمان‌جو می‌دهد. نمره صد بیانگر بالاترین سطح عملکرد فرد و نمره یک بیانگر پایین‌ترین سطح عملکرد فرد است. اگر اطلاعات کافی درباره عملکرد بیمار وجود ندارد تا زمانی که امکان نمره‌گذاری مقدور نباشد، به عملکرد بیمار نمره صفر داده می‌شود.

( تاریخچه DSM )

نسخه  DSM 5  وتغیرات ان

نسخه DSM 5 در سال 2013 انتشار یافت.

یکی از بزرگترین تغییرات در DSM-5 حذف سیستم ارزیابی چند محوری برای دسته بندی تشخیص ها است.

این روش ارزیابی بر چندین عامل، به ویژه پنج «محور» استوار بود:

اختلالات بالینی

اختلالات شخصیتی

اختلالات پزشکی عمومی

عوامل روانی اجتماعی و محیطی

ارزیابی جهانی عملکرد

سیستم حذف شد و با یک روش تشخیصی کارآمد جایگزین شد که محورهای I، II و III را در 1 ترکیب می‌کند.

تغییرات اضافی در DSM-5 شامل گسترش تعاریف برای روشن شدن شرایط خاص است.

به عنوان مثال، برچسب تشخیصی اختلال طیف اوتیسم در حال حاضر شامل چهار وضعیت قبلی جداگانه است:

اختلال اوتیسم

اختلال آسپرگر

اختلال فروپاشی دوران کودکی

اختلال رشد فراگیر

فصل ها و سازماندهی DSM-5

DSM-5 در سه بخش و یک ضمیمه سازماندهی شده است.

بخش دوم DSM-5 طولانی ترین بخش است زیرا تمام اختلالات سلامت روان را فهرست می کند.

بخش I: مبانی DSM-5

این بخش شامل فصول «مقدمه» و «استفاده از کتابچه راهنمای» و همچنین فصل «بیانیه احتیاطی برای استفاده پزشکی قانونی از DSM-5» است.

بخش دوم: معیارها و کدهای تشخیصی

این بخش شامل طبقه بندی و تعاریف اختلالات سلامت روان است.

این شرایط بر اساس حروف الفبا و رشد سازماندهی می شوند، با تمام شرایط دوران کودکی قبل از شرایط بزرگسالان در مرحله تنظیم.

بخش سوم: اقدامات و مدل های نوظهور

این بخش شامل فصولی است که در مورد استفاده از جدیدترین اطلاعات سلامت روان – به عنوان مثال، اقدامات ارزیابی و نحوه محاسبه تأثیرات فرهنگی – بحث می کند.

همچنین شامل شرایط جدیدتری می شود که قبل از ورود به طبقه بندی تشخیصی عمومی نیاز به مطالعه بیشتر دارند – به عنوان مثال، اختلال مصرف کافئین و اختلال بازی اینترنتی.

( تاریخچه DSM )

DSM-5-TR

بروزرسانی متن درمورد اکثر اختلالات درباره شیوع، پیش‌آگهی و سیر اختلال، عوامل فرهنگی، علائم تشخیصی، خودکشی و تشخیص افتراقی

اضافه شدن اختلال سوگ طولانی‌مدت به بخش دوم کتاب

اصلاح حدود 70 معیار تشخیصی

بروزرسانی بخش‌های مقدمه و استفاده از راهنما

در نظر گرفتن تاثیرات نژادپرستی و تبعیض

کدهای جدید ICD-10-CM برای علامت گذاری و نظارت بر رفتار خودکشی و خودآزاری غیرخودکشی

کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR) در 18 مارس 2022 توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) منتشر شد.

اسیب شناسی روانی DSM

منبع: https://psychiatry.org/psychiatrists/practice/dsm/about-dsm

https://www.mign.r/news/20339/%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-dsm-5